WAT KOSTEN SOMMIGE DINGEN IN KENIA

WAT KOSTEN DE DINGEN IN KENIA

Misschien wel aardig om het verslag van deze week een keer anders te beginnen.
Wat kosten sommige dingen in Kenia waar wij weer inmiddels al weer bijna drie maanden leven. Om te beginnen het leven is voor ons hier een stuk voordeliger dan in Nederland, maaaaar, dat wil niet zeggen dat we ook goedkoper uit zijn. Heel eenvoudig omdat we met regelmaat logés hebben die blijven slapen en dus ook mee eten. De vier mensen die hier werken, alle vier locale mensen die tot de arme klasse behoren schuiven ook nogal eens aan. In het weekend maar ook daar buiten genieten zeker de dames dagelijks van een ontbijtje. Een paar boterhammen met een paar gekookte eitjes, duo penotti, een kop thee en ze zijn happy. Voor ons bijna ondenkbaar om s’morgens naar je werk te gaan zonder ontbijt, gewoon omdat het er niet is, geen geld. Hier is dat heel, heel gewoon. Ook s’avonds kookt Piet voor vier personen, wij zelf , Rosy en de wachter die alles graag lusten, wat we ook eten.
Een paar richt- prijzen: ( in €.)
Een brood 0.65
Een ei 0.12
Een pak melk 1.49
Een doos thee 200 Zk 2.20
Een kilo suiker 1.25
Een blik koffie 4.95
Een kilo zout 0.35
Waspoeder 1 Kg. 2.55
Frisdrank 2 liter 1.50
Bleuband 500 gr. 1.65
Duo penotti 5.50
Aardappelen 1 Kg. 0.75
Een witte kool 1.50
Een sinaasappel 0.35
Een banaan 0.15
Een tomaat 0.10

Kerosine als verlichting of om op te koken €. 0.75 per liter
Telefoon, iedereen heeft wel een telefoon, maar met regelmaat geen beltgoed. Voor vijftig cent credit is heel gewoon. Vergis je niet telefoon is zowat de enige manier van communiceren met familieleden die meestal ver weg wonen.
Tot op de dag van vandaag hebben we gekocht:
175 eieren
8 dozen koekjes, inhoud 2 kg.
160 liter drinkwater
Dit alles maken we echt niet met z’n tweeën op, dan niet te vergeten de frisdranken dat zijn ook al heel wat liters geweest. Dit zijn de drie dingen die Piet heeft bijgehouden waar toch behoorlijk wat geld in gaat zitten maar we doen dit allemaal zelf en hebben er ook plezier aan als we zien dat deze mensen hier gelukkig zijn. Tamy de hond krijgt iedere dag een paar koekjes en is dan ook blij. Ook hebben we de pech dat de Ksh. gelijk staat aan de euro d.w.z 100 ksh = gelijk aan € 1,- dat was wel eens beter maar het is nu eenmaal zo.
We hebben het ook vandaag rustig gehad. Wel zijn we vandaag naar de vorige eigenaar van deze compound Panda’s op bezoek gegaan die tien jaar geleden deze compound heeft verkocht en een nieuwe compound is gestart. Deze mensen hebben destijds hun hart en ziel in de tuin hier gestoken en je kunt ook in de nieuwe compound zien dat tuinieren een verslaving van deze mensen is. Een geweldig mooie tuin lachte ons tegemoet maar als deze mensen hier op onze compound zouden komen zou het huilen hun nader staan dan het lachen. Wat is onze tuin hier dan toch onderkomen als je het vergelijkt met de andere. Hier lopen heel aardige mensen rond maar deskundigheid wat tuinieren betreft ontbreekt aan alle kanten. Het wordt hier wat bijgehouden maar niet goed onderhouden en dat is toch jammer maar deze mensen weten niet beter en de huidige eigenaren maken zich hier toch niet druk om. Voor ons is het nog steeds een aardige tuin maar het kon veel mooier zijn.
01.04
Gisteren is Piet voor de laatste keer naar Ugunja gegaan om de laatste werkzaamheden uit te voeren namelijk het plaatsen van wat jonge bomen op de speelplaats. Ook heeft hij Stanley, het gehandicapte jongetje uit het ziekenhuis gehaald in Ugunja die vorige week vanwege epileptische aanvallen was opgenomen waarschijnlijk overgehouden uit een val van de bank in huis. Hij was er slecht aan toe maar is toch weer opgeknapt en weer bij zijn moeder thuis met een behoorlijke dosis medicijnen maar ook dat is hier normaal.
Vandaag zijn we bij Millicent op bezoek geweest, ze had al verschillende keren gevraagd of we eens naar het graf van Liam, Piet zijn Tusker vriend, kwamen kijken die gewoon in de tuin een mooi altaartje heeft. Hij is bij de Hindoes gecremeerd en zijn as is opgeslagen in het altaar. We moesten nog een hapje blijven eten waar Piet het niet helemaal mee eens was omdat hij ook nog naar de stad wilde maar dat zijn nu eenmaal Keniaanse gebruiken dus zijn we toch maar aangeschoven en naderhand die kant nog opgegaan.
02.04
Ook hier kennen ze trouwens de grapjes op 1 april maar we hebben er niks van meegekregen dus dat zal we meevallen. Verder was het niet interessant vandaag, alleen naar de Masai-markt geweest om eigenlijk wat te brengen namelijk oorbelhaakjes, voorgaande keren was ik ze vergeten. Vorig jaar had ik heel veel oorbellen gekocht voor de figuurtjes die er aan hingen om te gebruiken voor het maken van de kaarten. Ik had beloofd deze haakjes terug te brengen maar ze waren er helemaal niet blij mee dus heb ik ze weer maar mee terug genomen, graag of niet. Ik zie wel wat ik er mee gaan doen. Ook zijn we nog naar de “Kisumu jaarmarkt” geweest. Ja, er stonden zes of zeven kraampjes met allemaal potjes vet of zo iets, wat kuikens in een legbak en wat kleding, dat was het wel dus niet echt interessant. Veder is hier op de compound het kikkerconcert weer in volle gang, kost helemaal niks. Met de komst van de regen worden ook de brulkikkers weer actief en laten die blaasbalgen wel goed horen dat ze er nog zijn, de een blaas al harder dan de andere, de stemming zit er goed in. De mensen hier zijn zo blij met die nattigheid, er wordt nu volop maïs en andere gewassen geplant maar voor ons hoeft het helemaal niet desondanks is de temperatuur overdag toch nog heerlijk en de nachten zijn ook behaaglijk zodat we goed kunnen slapen want dat valt met die hitte niet altijd mee. Morgen of overmorgen ga ik weer verder met mijn verhaaltje.
04.04
Het is overmorgen geworden. Gisteren zijn Eunise met de drie kinderen geweest en hebben ons overgoten met cadeautjes. Slippers, armbandjes voor Piet en voor mij een prachtige combinatie shirt met broek, echt heel mooi. M aar voor de kinderen was het een desillusie want er kon niet gezwommen worden terwijl we dit tevoren hadden gezegd, ze hadden een kleine hoop maar die is in het water gevallen. We hebben ze met spelletjes en ze hebben zichzelf beziggehouden. Piet is met Eunice naar “Intratuin” gegaan want er moest nog een grotere boom op de speelwei van de Baby Care worden gezet zodat er over enkele jaren wat schaduw is voor de kinderen. Piet had weer lekkere Hollandse pannenkoeken gebakken en daarna hebben de dames de bus weer terug richting Ugunja genomen en ben ik met Yvette en haar moeder de stad nog ingegaan omdat ze wat cadeautjes wilden kopen. Ook hebben we nog een wandeling richting supermarkt gemaakt en toen we buiten kwamen was de hemel opengegaan en kwam de regen met bakken naar beneden zetten. Dan toch maar even wachten tot het wat droger werd en gelukkig voor ons kwam er een tuk-tuk voorrijden wat normaal niet is toegestaan omdat er op de parkeerplaats voor de supermarkt alleen maar auto’s geparkeerd mogen worden, maar dat geluk hadden wij en op deze manier zijn we droog thuisgekomen. Ook het onweer liet zich goed horen en zien, een zee van licht en een gedonder van jewelste maar wel mooi. Alleen is het wel een klein probleem dat ook de kikkers goed van zich laten horen. Het was deze keer geen avondconcert maar de gehele nacht hebben die knuppels hun best gedaan met het gevolg dat we niet al te best hebben geslapen omdat de twee vijvers zowat vlak onder ons slaapkamerraam liggen, overdag weten ze van de prins geen kwaad en hoor je ze wel zo af en toe maar niet doorlopend. Vandaag is het voor de eerste dag goed bewolkt maar de temperatuur is heel aangenaam en we hebben toch een rustige dag vandaag. Momenteel is het 11.15 uur, het tijdsverschil is sinds zaterdag maar een uur meer in plaats van twee, en we zijn al weg met de koffie maar we moeten nog wel een paar boodschappen doen. Volgende week op deze tijd zijn we hier al weer vertrokken en zijn we in Naivasha waar we nog wel het een en ander gaan ondernemen maar dat wordt een korte vakantie, net of we dat nu niet hebben maar toch. Gebeurt er vandaag nog iets bijzonders dan kom ik nog even terug en anders morgen weer. Eieren worden hier niet geverfd vanwege Pasen maar morgen zitten de kerken wel weer over-overvol.
05.04
Ja hoor,Piet is met Mary naar de kerk gegaan en ik ben lekker blijven liggen dat was voor mij Pasen alleen heb ik me een uur vergist en ben om 8.45 uur opgestaan terwijl ik dacht dat het 9.45uur was. Piet was redelijk op tijd terug en rond 12.30 uur ben ik met Yvette en haar ouders richting Manyatta gegaan om kleertjes uit te delen welke Corry Musters hun had meegegeven. Dat is toch ook een mooie paasgedachte, iets weggeven op Paasdag! We zijn met een stuk of zes, zeven zakken op pad gegaan en na het een en ander uitgedeeld te hebben zijn we weer naar een andere sloppenwijk Niyawita gegaan om daar de rest bij het kliniekje af te geven zodat ook deze gemeenschap een aantal kinderen een jurkje rijker zijn. De broekjes waren we al snel kwijt in Manyatta, zo zie je dat er toch meer jongetjes dan meisjes rondlopen maar de meeste kereltjes zijn dan ook echte schoffies. Ook zijn we (er was trouwens ook nog een Duits meisje Sofie met ons meegegaan, zij woont hier ook op de compound voor een paar weken) bij Dorothey op visite gegaan met z’n allen waar Piet later ook nog naar toe kwam. s’Avonds zijn we het z’n vijven uit eten gegaan en tijdens het wachten op vervoer na het eten kwam Piet aan de praat met een wachter (die door heel de stad verspreid staan bij allerlei ingangen van gebouwen) en deze man vertelde dat zijn nichtje deze week op de universiteit in Carissa was vermoord. Ze was studente medicijnen en was twintig jaar, aanstaande donderdag wordt ze al begraven, toch triest als je zoiets hoort vertellen. Het was al bij al een heel laffe daad van El Chebab en ze zijn er nog niet klaar mee, ze dreigen met nog veel meer bloedvergieten, stelletje tuig. Wij gaan nu aan onze laatste week beginnen, vrijdag verlaten we Kisumu en gaan nog voor een paar dagen naar Naivasha om “uit te rusten”, dan is het weer voorbij en komen we Roosendaal weer onveilig maken.